Τα λιμάνια είναι χώροι ιδιαίτερης πραγματικότητας. Είτε βρίσκονται μέσα, είτε κοντά σε πόλεις, είτε σε απομακρυσμένα σημεία, αποτελούν χώρους που υπόκεινται σε δικούς τους κανόνες και τυπολογίες. Η ύπαρξη ενός λιμανιού στο όριο μιας πόλης με τη θάλασσα συνδέει την πόλη με τη θάλασσα μέσα από την επικοινωνία και μετακίνηση αλλά την διαχωρίζει ταυτόχρονα θέτοντας ένα εμπόδιο στην άμεση επαφή της με το υδάτινο στοιχείο.
Τα λιμάνια χρησιμοποιούν ένα δικό τους ιδιαίτερο λεξιλόγιο που δεν συναντούμε στις πόλεις. Μορφολογικά στοιχεία όπως οι γερανοί, τα υπόστεγα, τα φορτηγά και τα πλοία, έρχονται να προστεθούν στα υπάρχοντα στοιχεία της πόλης. Στην Πάτρα όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις το λιμάνι θέτει ένα αδιαπέραστο όριο που ορίζει δύο διαφορετικές πραγματικότητες, αυτή της πόλης και αυτή του λιμανιού. Η μία δεν εντάσεται στην άλλη και αδιαφορεί για αυτή. Δύο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις που τώρα που οι λιμενικές εγκαταστάσεις μεταφέρονται, καλούμαστε να συνενώσουμε και να βρούμε τα σημεία στα οποία θα μπορέσει η πόλη να ανοιχτεί προς τη θάλασσα και τα σημεία που το λιμάνι θα μπορούσε να διατηρήσει μνήμες του παρελθόντος, καθώς αδιάρρηκτα έχει συνδεθεί με τη πόλη κανοντας την Πατρα, πόλη-λιμάνι. Έτσι δημιουργείται η ανάγκη δημιουργίας ενός ευρετηρίου (index) των στοιχείων που χαρακτηρίζουν τα λιμάνια και τα ιδιαίτερα στοιχεία που διαθέτει το λιμάνι της Πάτρας.
Τα λιμάνια χρησιμοποιούν ένα δικό τους ιδιαίτερο λεξιλόγιο που δεν συναντούμε στις πόλεις. Μορφολογικά στοιχεία όπως οι γερανοί, τα υπόστεγα, τα φορτηγά και τα πλοία, έρχονται να προστεθούν στα υπάρχοντα στοιχεία της πόλης. Στην Πάτρα όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις το λιμάνι θέτει ένα αδιαπέραστο όριο που ορίζει δύο διαφορετικές πραγματικότητες, αυτή της πόλης και αυτή του λιμανιού. Η μία δεν εντάσεται στην άλλη και αδιαφορεί για αυτή. Δύο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις που τώρα που οι λιμενικές εγκαταστάσεις μεταφέρονται, καλούμαστε να συνενώσουμε και να βρούμε τα σημεία στα οποία θα μπορέσει η πόλη να ανοιχτεί προς τη θάλασσα και τα σημεία που το λιμάνι θα μπορούσε να διατηρήσει μνήμες του παρελθόντος, καθώς αδιάρρηκτα έχει συνδεθεί με τη πόλη κανοντας την Πατρα, πόλη-λιμάνι. Έτσι δημιουργείται η ανάγκη δημιουργίας ενός ευρετηρίου (index) των στοιχείων που χαρακτηρίζουν τα λιμάνια και τα ιδιαίτερα στοιχεία που διαθέτει το λιμάνι της Πάτρας.
Τα μορφολογικά σημεία που απαρτίζουν το λιμάνι εντοπίζονται εύκολα με έναν περίπατο κατα μήκος του. Τα πλοία, οι γερανοί, τα υπόστεγα, οι εφήμερες κατασκευές, τα φορτηγά, τα αυτοκίνητα, οι προβλήτες είναι στοιχεία που συνθέτουν το λεξιλόγιο του λιμανιού και διαφέρουν από αυτά που συνθέτουν το αντίστοιχο μιας πόλης.Έχοντας συνειδητά αγνοήσει το συρματόπλεγμα που ορίζει το όριο πόλης-λιμανιού, καθώς βάσει της αρχικής μας υπόθεσης το όριο αυτό καταργείται, περνάμε στο εσωτερικό του λιμανιού και επεξεργαζόμαστε τα στοιχεία αυτά που συνθέτουν μορφολογικά ένα λιμάνι.
Η ιδέα της ψηφιακής μας παρέμβασης έχει να κάνει με την εικονική (ψεύτικη, κατα την έννοια του μη υλοποιημένου) πραγματικότητα που δημιουργείται μέσα από παρεμβάσεις στα στοιχεία αυτά του λιμανιού. Πρόκειται για την επεξεργασία των διαφορετικών καταστάσεων που συνθέτουν την ζωή στην πόλη, η πραγματικότητα της πόλης, η πραγματικότητα του λιμανιού, η ψηφιακή πραγματικότητα. Παράλληλα με τη δημιουργία μιας ψυχαγωγικής πραγματικότητας, η ψηφιακή μας παρέμβαση δημιουργεί εικονικά παιχνίδια και αλλαγές-εκπλήξεις στο εσωτερικό του λιμανιού. Ο σχεδιασμός μας δεν έχει να κάνει με την χωρική υλοποίηση κάποιων κατασκευών αλλά με την δυνατότητα της ψηφιακής σχεδίασης να επεμβαίνει σε υφιστάμενους χώρους και να δημιουργεί τη δική της πραγματικότητα, γι'αυτό και τα εργαλεία μας έχουν να κάνουν περισσότερο με το video παρά με την σταθερή εικόνα, δίνοντας την αίσθηση της κίνησης μέσα σε πραγματικό χρόνο. Διαπραγματευόμαστε λοιπόν το κατα πόσο η αρχιτεκτονική έχει να κάνει με την υλική πραγματοποίηση κάποιου έργου ή με την δημιουργία ενός εικονικού χώρου.
0 σχόλια:
Post a Comment